Het vuil, de nacht
en de straten
Laten we een dag vol
vuilnisbakken in de straten
waarop we in de
nacht gedichten hebben geschreven
in dronkenschap voor
de nuchteren om te lezen
dat het ons aan
maanlicht ontbrak en glazen
dat we natuurlijk
onze tijd verdeden zoals iedereen
de tijd verdoet we
doen pogingen tot ademhalen
het gaat ons zeer
behoorlijk af we zijn opgehokt
in het betere deel
van een waarachtige wereld
wij hebben geen
problemen, wij zijn het probleem
we lossen ons niet
op we vermenigvuldigen ons
met kwadraten er is
een vrouw gesignaleerd
met een kind in haar
buik het is een buik vol
verwachting er is
een zachte adem van haar mond
ze zal het kind aan
deze wereld, ze zal het aan ons.
Martin M Aart de
Jong
